Dag drie van het weekendje mountainbiken in Limburg met de Lapjes.

Na een rumoerige avond die werd afgesloten met een erotische dans met banaan en helm door een iets ouder Lapje, lag zo rond middernacht iedereen wel zo’n beetje in het mandje. De verwachtingen waren; veel wind en hoge drukgebieden vanwege de genuttigde erwten- en uiensoep…Helaas (voor dat moment tenminste) lig ik bij Biston op de kamer en die liet echt ‘The Mother of all Farts’….Een lucht….Pfffffff! Hij bood nog wel aan het raam even wijd open te zetten, maar dat heb ik hem afgeraden i.v.m. het vee in de weilanden…Staat zo lullig als er dode koeien in het weiland liggen…Joost had nog een extra trainingsprikkel nodig en nodigde ons uit om rond 8 uur te vertrekken voor het rondje van dag 4. De enige die enthousiast riep dat hij wel wilde, was Friedje…Verbazing alom natuurlijk en niemand geloofde hem natuurlijk….Smartlap had de tafel al gedekt toen ik als tweede in de huiskamer kwam in de vroege ochtend. Hij had Joost wel zien vertrekken, maar geen Fried…Beetje jammer. Joost zou om tien uur terug zijn, dus was het aan ons om ook om tien uur klaar te staan. Gelukkig nam Joost nog even de tijd om te ontbijten en dat kwam mooi uit voor sommigen….Klokslag 10 voor half 11 was iedereen gereed om te vertrekken onder een licht bewolkte hemel waar af en toe al een waterig zonnetje doorkwam. Ideale omstandigheden dus. Joost had er al 35 km en 5 (potentiele) lekke banden (leve de latex!) op zitten en Het eerste deel rolde lekker, tot Junior na 6 km kettingpech kreeg. Gelukkig is hij inmiddels heel handig en was de klus weer snel geklaard! Daarna kwamen ook al de eerste serieuze klimmetjes en werden de beenspieren al goed getest! De route ging over De Geul en daar werden we gedwongen af te stappen om een trappetje en een bruggetje over te gaan…Niet Mooie Mario…Die reed gewoon door de rivier om vervolgens aan de andere kant de wal op te klauteren! Het parcours ging lekker op en af en de hoogte meters regen zich aaneen en net na een afdaling, aan het begin van een klim, klonk het ‘L’woord weer... Ditmaal was Biston de sigaar. Lekke voorband….Het moment en plaats was niet zo erg; zonnetje, bankje en tijd voor een banaan. Toen het hele spul weer op gang was, ging het richting Gulpen. Bult af, onderaan rechts af, nog een keer rechts af en omhoog, om uiteindelijk 100 meter van het punt uitkwamen waar we omlaag gingen…Vonden sommigen niet leuk….Bij een volgend klimmetje over een heel smal paadje, ging het bij Stampertje mis…Hij reed zo langzaam dat hij omviel, precies met de kont in een meidoornstruik…Bloeden als een rund natuurlijk (althans dat vond hij zelf…) en de doorns vast in de reet….Viel allemaal erg mee hoor. Ik had de club een etablissement beloofd in het Vijlerbos, waar ze wel een stukje vlaai zouden serveren. De enige berghut in NL, ’t Hijgend Hert…Dat hijgen zullen ze van de fietsers en wandelaars overgenomen hebben, want het was een beste klim! Het terras was overvol met wandelaars en fietsers, die al lekker aan een biertje zaten…Gelukkig was er nog plek binnen bij het openhaardvuur en konden we ons tegoed doen aan een overheerlijke kop koffie en een immens groot stuk appelgebak of vlaai! Tijdens het wachten werden er diverse weerapps geraadpleegd en in tegenstelling tot de voorspelling gisteren, zou er toch een beste plens regen komen. Dus werd aan de ene tafel besloten dat we direct zouden gaan na de koffie, terwijl aan de andere tafel nog een bestelling gedaan werd…Maar eenmaal weer buiten begon het al lichtjes te druppelen….Snel op weg naar het drielandenpunt, wat letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van dit weekend moest worden. Maar eerst was er weer een lekke band…Ditmaal van Junior en die had er al een paar gehad donderdag….Toen we weer verder konden, kwamen we een stel verdwaalde dames op leeftijd tegen. WDveul vond het een probleem…wij waren met z’n dertienen en zij met hun negenen….Dat leverde wel giechelende dames op…! Ze waren op zoek naar de Wilhelminatoren en liepen al een tijd te dwalen. Wij wisten ze te vertellen dat we wel de Julianatoren wisten…Maar het bleek dat dat bij het 3-landenpunt was…Daar moesten wij ook naar toe, dus moesten ze maar achter ons aan lopen…! Inmiddels regende het behoorlijk toen we op het 3-landenpunt aankwamen. Daar wisten we een Franstalig mijnheer te strikken om een groepsfoto te maken bij het monument van het hoogste punt van NL. De afdaling die volgde, was een hele vreemde…We gingen van het terrein af en moesten in een rechte lijn naar beneden tussen de hairpins van de verharde weg…Was wel heel technisch en dat werd Smartlap iets te machtig en hij ging over het stuur…Zonder erg, maar de rest nam wel even de asfalt weg tot we het bos weer ingingen. Door de regen waren de paden inmiddels spekglad geworden en werd het navigeren door de waterdruppels op de Garmins best wel moeilijk. Maar uiteindelijk zijn we alleen bij de Zevenweg even verkeerd gereden…Daar kwamen dus inderdaad zeven wegen/paden bij elkaar en uiteraard kozen we net de verkeerde…Het zat Junior niet mee, want voor de tweede keer reed hij lek, maar dat werd met hulp van pa ook weer gefikst. Er zaten nog een paar lastige klimmetjes in en 6 km voor het einde werd het zo steil dat iedereen lopend naar boven moest…Pfffff! Maar we waren er bijna en we roken het bier al, tot weer het inmiddels bekende ‘Lekkkk’…over de heuvels klonk! Ditmaal Stampertje…Hij haalde zijn achterwiel uit de Bulls en gooide dat op de grond met een blik van; repareren jullie dat even…en sprak de woorden ’Kheb niks’! Maar uiteindelijk werd er een joekel van een meidoornstekel uit de buitenband getrokken en kon de verse binnenband gestoken worden, ware het niet dat dat een 26”exemplaar was uit de fiets van Annie…Uiteindelijk kwam het weer goed en konden de laatste kilometers gemaakt worden met nog een hele fijne klim 2 km voor het eind! Gelukkig hadden ze bij het huis een hogedrukreiniger waarmee de vuiligheid van de fietsen gespoten kon worden! Daarna moest iedereen nog onder de douche. Het stond in de planning dat we buiten de deur zouden gaan eten, maar iemand had het goede idee om iets te laten bezorgen! WDveul nam de bestelling op voor de pizzeria en belde dat persoonlijk door. Zal wel iets niet goed zijn gegaan, want uiteindelijk was het door hem zelf bestelde eten er niet bij….Mocht hij bij de familietafel komen zitten….Of er morgen nog gereden wordt is een beetje afhankelijk van het weer…De voorspellingen beloven niet veel goeds, maar we zien wel…Nu eerst bier! 

Jan Knien

Bekijk hier de foto's van dag 3